Hirudoterapia
Jakie dolegliwości można leczyć metodą hirudoterapii?
- żylaki, zakrzepowe zapalenie żył;
- choroba niedokrwienna kończyn dolnych (miażdżyca);
- obrzęki powypadkowe, krwiaki i zakrzepy;
- trudno gojące się rany;
- choroby kręgosłupa;
- zapalenie korzonków;
- hemoroidy;
- niektóre choroby kobiece;
- rwa kulszowa;
- bóle reumatyczne stawów;
- cellulit;
- impotencja;
- prostata;
- choroby i bóle serca, nadciśnienie;
- choroby płuc i oskrzeli;
- niektóre alergie;
- niektóre choroby skóry.
Leczenie pijawkami jest wykorzystywane przy replantacji palców, kończyn, skóry, uszu. Także przy kuracjach odmładzających.
Przeciwskazania:
- Niskie ciśnienie tętnicze krwi (przeciwwskazanie względne)
- Ciąża
- Anemia
- Silne uczulenia na hirudozwiązki
- Hemofilia (dziedziczna choroba krwi)
W jaki sposób to działa?
Wśród składników syntetyzowanych w ciele pijawki lekarskiej najistotniejsza i najbardziej znana jest hirudyna. Ale oprócz niej pijawki lekarskie wytwarzają wiele innych unikalnych substancji chemicznych o działaniu leczniczym. Biologicznie czynnych substancji wyizolowano do tej pory ponad 150 rodzajów. Podczas zabiegu leczniczego pijawki wysysają krew z organizmu człowieka. Ale jednocześnie, co istotniejsze, uwalniają substancje działając leczniczo do krwiobiegu. Hirudyna jest to lek, który stosowany w formie wyizolowanej ma bardzo silne działanie przeciwkrzepliwe i antykoagulacyjne (wielokrotnie silniejsze od najczęściej stosowanej heparyny).
Prócz tego gruczoły ślinowe pijawek zawierają między innymi: adelinę, galantynę, hialuronidazę, lipazy, chloromycetynę prostaglandyny.
Dokładnie poznane jest działanie substancji przeciwzapalnych, przeciwbólowych, znieczulających, antybiotyków, regulujących ciśnienie tętnicze krwi. Jest to swoista „apteka” mieszczącą się w ciele pijawki lekarskiej.
Larwoterapia
Cel leczenia ran: usunięcie martwiczych tkanek, aby zapobiec szerzeniu się zakażenia i umożliwić gojenie się rany. Larwy powodują szybkie oczyszczenie rany, usunięcie zakażenia, skrócenie czasu gojenia rany, a często także uniknięcie amputacji, zmniejszenie bólu związanego z raną, eliminacja nieprzyjemnego zapachu. Żywią się tylko martwą tkanką. Wskazania:
- rany przewlekle, w których zastosowanie chirurgicznego wycięcia martwicy jest niemożliwe
- infekcje skóry i tkanki podskórnej – ciężkie – wywołane przez oporne na antybiotyki bakterie
- stopa cukrzycowa
- owrzodzenia goleni
- ropnie skóry
- zakażenia ran pourazowych
- odleżynowe rany
Przeciwwskazania:
- rany głębokie, które penetrują w głąb jamy brzusznej
- rany, które leżą w sąsiedztwie dużych naczyń krwionośnych
mgr Małgorzata I. Papała
dyplomowany hirudoterapeuta
www.elemiah.pl
tel. 668 508 850
Zobacz więcej, kategoria: HIRUDOTERAPIA, LARWOTERAPIA,
http://elemiah.pl/blog/category/hirudoterapia
oraz