Każdego dnia zażywajmy, na czczo, łyżeczkę miodu pokrzywowego.
Ten miód nie tylko wzmacnia odporność całego organizmu i świetnie wpływa na naszą urodę, ale też reguluje poziom hormonów, obniża oraz wyrównuje ciśnienie tętnicze.
Badania dowodzą, że już po krótkim okresie stosowania powstrzymał u kilku chorych rozwój gruczolaka prostaty – więcej o tym – mgr. inż J. Linkiewicza w „Właściwości lecznicze i metody stosowania pokrzywy”.
PRZEPIS NA MIÓD POKRZYWOWY
Miód pokrzywowy – jak go przygotować ?
- Zrywamy najlepiej na łące świeżą pokrzywę, najlepiej w rękawiczkach,
- Dokładnie ją myjemy w letniej wodzie i odsączamy,
- Następnie pokrzywę mielimy w maszynce do mięsa
- Powstałą papkę przeciskamy przez gazę,
- Powstaje sok pokrzywowy,
- Sok dodajemy do miodu, który delikatnie rozpuszczamy w garnku (nie gotujemy) w proporcji: 1 szklanka soku-3 szklanki miodu
Na efekty długo nie będzie trzeba czekać. Tak przygotowany miód zachowuje właściwości lecznicze nawet przez 2 lata.
O pokrzywie
W celach leczniczych zbiera się ziele lub najczęściej liście pokrzywy (najlepiej przed kwitnieniem). Suszy się je w cieniu w temperaturze do 35 stopni C. Jesienią lub wczesną wiosną wykopuje się kłącza i rozłogi pokrzywy, myje, suszy w temp. Do 40 stopni C.
Pokrzywa zawiera garbniki, kwasy organiczne, glukokininę powodującą oniżenie poziomu cukru we krwi, duże ilości chlorofilu, witaminy C (aż 60 mg w 100 g świeżych liści) i K, także witaminy z grupy B, prowitaminę A oraz mnóstwo składników mineralnych, a zwłaszcza potas, wapń i żelazo.
LIŚĆ POKRZYWY ogólnie wzmacniającnia, „czyści krew”. Służy do leczenia chorób przewodów moczowych (środek moczopędny), układu oddechowego, nieżytów żołądkowo – jelitowych (środek przeciw biegunkowy), jest środkiem pomocniczym w leczeniu cukrzycy, hamuje krwotoki, wpływa dodatnio na procesy przemiany materii, pobudza działalność gruczołów wydzielania wewnętrznego i zwiększa ilość krwinek czerwonych.
W liściach jak i korzeniach pokrzywy są związki pobudzające organizm człowieka do zwiększonego wytwarzania substancji chroniących przed inwazją wirusów a także przed tymi rodzajami nowotworów, które są wywoływane przez odpowiednie wirusy onkogenne.
DO KĄPIELI I PŁUKANIA UST ziele i liść pokrzywy.
W przemyśle ziele pokrzywy służy do otrzymywania czystego chlorofilu, stosowanego do wyrobu mydeł i kosmetyków (liść pokrzywy wzmacnia cebulki włosowe). Z liści pokrzywy można także otrzymać dobrą zieloną farbę. Włókna z łodyg pokrzywy były stosowane do wyrobu sznurów, sieci rybackich, grubych wyrobów tekstylnych. Na wsi od dawien dawna wiedziano, że drobno pokrojone i sparzone wrzątkiem liście pokrzywy są doskonałą paszą dla świń, bydła i drobiu (dla drobiu nie trzeba parzyć, nawet kurczętom). Suszone zaś dodaje się zimą do karmy kurom, aby się lepiej niosły i jajka miały pomarańczowe żółtka.
TAMUJE KREW. Liście pokrzywy wysuszone (w cieniu) i zmielone na proszek są jednym z najlepszych środków tamujących krew. Także świeże, pogniecione (zmiażdżone) pokrzywy stosowano jako opatrunek tamujący krew.
ODWAR. W ziołolecznictwie najczęściej sporządza się odwar z 2 łyżek liści i 2 szklanek wody (gotować 5 minut i przecedzić do termosu) i pije po pół szklanki trzy razy dziennie jako środek ogólnie wzmacniający. Jako moczopędne i przeciw cukrzycowe stosuje się liście i korzenie pokrzywy w odpowiednich mieszankach.
JADALNA, nawet na surowo. Do spożycia zbieramy wiosną młode pędy, potem jedynie najmłodsze wierzchołki i młode liście. Nie powinniśmy zbierać nadmiernie wyrośniętych roślin a także rosnących w miastach, w pobliżu ruchliwych szos, zakładów przemysłowych. Należy je zawsze dobrze wypłukać i sparzyć wrzątkiem, można też spróbować zlikwidować parzące włoski poprzez dokładne przetarcie łyżką. Pokrzywy możemy dodawać do zup, omletów, farszy i sałatek. Dawniej w Polsce jadano młode pokrzywy jako namiastkę szpinaku. Drobno pokrojone młode listki pokrzywy mogą zastąpić zieloną pietruszkę.
ZUPA z POKRZYW
Zupa z młodych pokrzyw (na 4 osoby):
Kilka ziemniaków (2-3) obrać, umyć, pokrajać w drobną kostkę, zalać gorącą wodą i gotować aż się rozgotują. Do większego garnka wsypać 2 duże garście drobno pokrojonych pokrzyw, dodać utartą na tarce dużą marchew, wymieszać i zalać gorącym wywarem z mięsa lub kostki bulionowej (półtora litra). Jedną cebulę drobno posiekać, zeszklić na maśle, połączyć z zupą. Wlać do zupy zawartość garnka w którym rozgotowały się ziemniaki. Zagotować. Zupę przyprawić do smaku solą, pieprzem, zagęścić żółtkiem wymieszanym ze śmietaną (jedno żółtko, pół szklanki śmietany) i zakwasić łyżką soku cytrynowego. Dłużej nie gotować.
źródło: http://www.ekogazeta.com.pl/
